این روز فرصتی است برای افراد تراجنسیتی تا هویت خود را به صورت عمومی اعلام کنند و برای جامعه نیز زمانی است تا در مورد تبعیض، نابرابری و خشونتی که افراد تراجنسیتی با آن مواجه هستند، آگاهی پیدا کنند.
تراجنسیتی به افرادی اطلاق می شود که هویت جنسیتی آنها با جنسی که در زمان تولد به آنها اختصاص داده شده است، مطابقت ندارد. به عبارت دیگر، جنسیتی که فرد احساس می کند و به آن تعریف می شود، با جنسیتی که بر اساس ویژگی های جسمانی (جنس) در هنگام تولد تعیین شده، متفاوت است.
هویت جنسیتی یک مفهوم درونی است که به احساس فردی از خود به عنوان مرد، زن، هر دو یا هیچکدام اشاره دارد. افراد تراجنسیتی ممکن است تصمیم بگیرند که برای انطباق بیشتر با هویت جنسیتی خود، از طیفی از اقدامات مانند تغییر نام، استفاده از ضمیرهای جدید، تغییرات ظاهری، درمان های هورمونی یا جراحی های تغییر جنسیت استفاده کنند. هرچند قابل ذکر است که همه ی افراد تراجنسیتی از این اقدامات استفاده نمی کنند و هیچ کدام از این اقدامات لازمه ی تراجنسیتی بودن شخص نیست.
این روز اولین بار در سال ۲۰۰۹ توسط راشل کراندال (Rachel Crandall-Crocker)، یک فعال حقوق تراجنسیتی، به منظور افزایش آگاهی و مقابله با تبعیض علیه افراد تراجنسیتی پایه گذاری شد. از آن زمان، روز بین المللی آشکارسازی تراجنسیتی به یک رویداد جهانی تبدیل شده است که در بسیاری از کشورهای جهان با برگزاری رویدادها، کمپین‌ها و مراسمات مختلف جشن گرفته می‌شود.
هدف از این روز فراتر از آشکارسازی هویت است؛ این روز به دنبال آن است تا فضایی امن و مثبت برای افراد تراجنسیتی فراهم کند، جایی که آنها می توانند داستان‌ها و تجربیات خود را به اشتراک بگذارند و حمایت و درکی را که شایسته آن هستند، دریافت کنند. همچنین، این روز به افراد غیرتراجنسیتی فرصتی می‌دهد تا در مورد مسائل مربوط به جامعه تراجنسیتی آموزش ببینند و نقشی فعال در مبارزه با تبعیض و سایر مشکلاتی که افراد تراجنسیتی با آن مواجه هستند، ایفا کنند.
برای جشن گرفتن این روز، افراد و سازمان‌ها فعالیت‌های مختلفی از جمله برگزاری کارگاه های آموزشی، سخنرانی‌ها، هنر و نمایش‌های فرهنگی، و همچنین کمپین‌های رسانه‌ای شرکت می کنند، که به ارتقاء آگاهی و درک از افراد تراجنسیتی کمک می کند.
