توقف موقت پذیرش درخواستهای اسپانسرشیپ پناهندگان توسط اداره مهاجرت کانادا
تورنتو، کانادا – سازمان جهانی پناهندگان دگرباش (IRQR) و بنیاد مرجان از تصمیم ناگهانی اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) برای توقف موقت پذیرش درخواستهای اسپانسرشیپ پناهندگان از سوی گروههای پنجنفره و اسپانسرهای سازمانی در چارچوب برنامه اسپانسرشیپ خصوصی پناهندگان (PSR) عمیقاً شوکه و ناامید هستند. این تصمیم که از 29 نوامبر 2024 اجرایی شده است، بدون هیچگونه اطلاعرسانی قبلی اعلام شد و باعث شد سازمانهای اسپانسرشیپ نتوانند درخواستهایی را که ماهها روی آنها کار کرده بودند، نهایی و ارسال کنند.
تورنتو، کانادا – سازمان جهانی پناهندگان دگرباش (IRQR) و بنیاد مرجان از تصمیم ناگهانی اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) برای توقف موقت پذیرش درخواستهای اسپانسرشیپ پناهندگان از سوی گروههای پنجنفره و اسپانسرهای سازمانی در چارچوب برنامه اسپانسرشیپ خصوصی پناهندگان (PSR) عمیقاً شوکه و ناامید هستند. این تصمیم که از ۲۹ نوامبر ۲۰۲۴ اجرایی شده است، بدون هیچگونه اطلاعرسانی قبلی اعلام شد و باعث شد سازمانهای اسپانسرشیپ نتوانند درخواستهایی را که ماهها روی آنها کار کرده بودند، نهایی و ارسال کنند.
اداره مهاجرت کانادا، رشد تعداد درخواستها و طولانی شدن زمان بررسی و تصمیم گیری پرونده ها را دلیل این تصمیم اعلام کرده است. این توقف که تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۵ ادامه خواهد داشت، با هدف تسریع در بررسی درخواستهای موجود انجام شده است. با این حال، نبود شفافیت و مشورت، نگرانیهای عمیقی را در میان اسپانسرها، پناهندگان و فعالان حقوق بشر ایجاد کرده است. پناهندگان، بهویژه آنهایی که در شرایط ناپایدار در ترکیه و دیگر کشورهای میزبان زندگی میکنند، اکنون با یک سال انتظار بیشتر مواجه هستند. این تأخیر طولانی تأثیرات شدیدی بر سلامت روانی و امنیت جسمی آنها خواهد داشت، زیرا بسیاری از آنها در شرایط بسیار آسیبپذیر زندگی میکنند و از حقوق ابتدایی مانند حق کار محروم هستند.
برنامه اسپانسری دولتی کانادا (GAR) قبلاً بسیاری از پناهندگان را از فرصتهای اسکان مجدد محروم کرده است، زیرا منابع این برنامه اغلب به اولویتهای سیاسی اختصاص داده شدهاند. این موضوع باعث شده است که بسیاری از پناهندگان بهرسمیتشناختهشده توسط کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) از این برنامه کنار گذاشته شوند. اسپانسرشیپ خصوصی تنها راه امید برای بسیاری از این پناهندگان بوده است و توقف ناگهانی پذیرش درخواستهای جدید، این امید را نیز از بین میبرد.
در حالی که سازمان جهانی پناهندگان و بنیاد مرجان ضرورت کاهش زمان بررسی درخواستها را درک میکنند و ضروری می داند، اما معتقدیم که رویکرد اداره مهاجرت کانادا به طور ناعادلانهای پناهندگان، آسیبپذیرترین گروه از مهاجران، را هدف قرار داده است. تعداد پناهندگان در مقایسه با سایر برنامههای مهاجرتی بسیار اندک است و راهحل باید در افزایش کارایی باشد، نه کاهش فرصتها برای افرادی که به شدت نیازمند حمایت هستند.
آینده برنامه اسپانسرشیپ خصوصی پناهندگان همچنان نامشخص است. اداره مهاجرت هیچ تضمینی ارائه نداده است که این برنامه پس از ۳۱ دسامبر ۲۰۲۵ از سر گرفته شود و توانایی این اداره برای اعمال چنین تغییرات گستردهای بدون مشورت قبلی، نگرانیهای عمیقی را درباره اختلالات بیشتر ایجاد کرده است که میتواند زندگی افرادی را که به این برنامه وابسته هستند، تحت تأثیر قرار دهد.
این تصمیم شهرت کانادا به عنوان یک رهبر در حفاظت از پناهندگان را زیر سوال میبرد. به جای توقف درخواستهای پناهندگان، اداره مهاجرت میتوانست اقداماتی منصفانهتر، مانند محدود کردن پذیرش درخواستها در تمام دستههای مهاجرتی برای یک دوره مشخص، اجرا کند. با هدف قرار دادن مشخصاً پناهندگان، این سیاست به طور ناعادلانهای بر افرادی تأثیر میگذارد که از آزار و خشونت گریختهاند.
سازمان جهانی پناهندگان دگرباش و بنیاد مرجان از اداره مهاجرت کانادا میخواهند که شفافیت و وضوح بیشتری درباره آینده برنامه اسپانسرشیپ خصوصی پناهندگان ارائه دهد و با فعالان برای توسعه سیاستهایی که ارزشهای عدالت، شفقت و همه گیری را در کانادا تقویت میکند، همکاری کند. پناهندگان فقط اعداد در یک سیستم درخواست نیستند – آنها انسانهایی هستند که زندگیشان به اقدام بهموقع و انسانی بستگی دارد.
برای بسیاری از پناهندگان، هر روز انتظار به معنای یک روز خطر، بیثباتی و ترس است. ما از اداره مهاجرت کانادا میخواهیم که تعهد خود را به حفاظت از پناهندگان تأیید کند و اطمینان حاصل کند که سیاستهایش بازتابدهنده ارزشهایی باشد که کانادا را به عنوان یک رهبر جهانی در اسکان مجدد معرفی کردهاند.
آرشام پارسی
مدیر اجرایی، سازمان جهانی پناهندگان دگرباش و بنیاد مرجان