اسپانسری خصوصی

اسپانسری خصوصی در کانادا یک برنامه مهاجرتی است که به شهروندان کانادایی و یا افراد مقیم دائم اجازه می‌دهد تا به عنوان اسپانسر (حامی مالی) عمل کنند و پناهندگان را برای اسکان مجدد در کانادا حمایت کنند. در این برنامه، افراد یا گروه‌ها متعهد می‌شوند که هزینه‌های اولیه زندگی، مسکن، و نیازهای اساسی پناهندگان را برای یک دوره معین، معمولاً یک سال، تأمین کنند.

این برنامه در چندین شکل مختلف وجود دارد:

۱. گروه‌های پنج‌نفره:  پنج یا بیشتر شهروند یا مقیم دائم کانادا که برای حمایت از پناهندگان به طور مشترک اسپانسر می‌شوند.

۲. سازمان‌های توافق‌نامه‌ اسپانسری (SAH): سازمان‌های غیرانتفاعی که دارای مجوز ویژه برای اسپانسری پناهندگان هستند و می‌توانند خود به تنهایی یا با همکاری دیگران به عنوان اسپانسر عمل کنند.

۳. برنامه جوامع‌ محلی (CG): گروه‌های کوچکتری از شهروندان یا مقیمان دائم که می‌خواهند پناهنده‌ای را حمایت کنند و تحت حمایت یک سازمان توافق‌نامه‌ اسپانسری عمل می‌کنند. 

هزینه های اسپانسری

هزینه های اسپانسری خصوصی پناهندگان با توجه به تعداد افراد خانواده مشخص می شود.

در حال حاضر، بنیاد مرجان برای خانواده یک نفره  ۲۵۰۰۰ دلار کانادا، برای خانواده دو نفره که میتواند یک زوج یا یک والد و یک فرزند زیر ۲۱ سال باشد ۳۵۰۰۰ دلار کانادا، برای خانواده سه نفره یک زوج و یک فرزند زیر ۲۱ سال  ۳۸۰۰۰ دلار کانادا، برای خانواده چهار نفره یک زوج و دو فرزند زیر ۲۱ سال ۴۳۰۰۰ دلار کانادا، و برای خانواده شش نفره یک زوج و چهار فرزند زیر ۲۱ سال ۴۸۰۰۰ دلار کانادا نیاز دارد.

این مبلغ شامل ۱۲ ماه حقوق، یک بار کمک هزینه شروع زندگی و هزینه های جانبی و اجرایی سازمان می‌باشد.

تفاوت اسپانسری خصوصی کانادا با اسپانسری دولتی کانادا

تفاوت اصلی بین این دو نوع اسپانسری در این است که اسپانسری خصوصی توسط افراد یا گروه‌های غیر دولتی انجام می‌شود و مسئولیت مالی و حمایتی بر عهده اسپانسرها است، در حالی که اسپانسری دولتی توسط دولت کانادا انجام می‌شود و حمایت و بودجه از منابع دولتی تأمین می‌شود.

دیگر تفاوت‌های این دو نوع اسپانسری شامل:

 فرایند پذیرش و انتخاب:

در روش اسپانسری خصوصی پناهندگان توسط حامیان خصوصی انتخاب می‌شوند. این حامیان ممکن است پناهندگانی را انتخاب کنند که شخصاً می‌شناسند یا بر اساس معیارهای خاصی که برای گروهشان مهم است، اقدام کنند. در روش اسپانسری دولتی پناهندگان تحت حمایت دولتی معمولاً توسط دولت کانادا و در همکاری با سازمان‌های بین‌المللی مانند کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد (UNHCR) انتخاب می‌شوند. دولت براساس نیاز و آسیب‌پذیری پناهندگان، تصمیم می‌گیرد که چه کسانی را به کانادا دعوت کند.

منابع مالی:

در روش اسپانسری خصوصی هزینه‌ها از سوی حامیان خصوصی تأمین می‌شود. این هزینه‌ها ممکن است توسط افراد، گروه‌ها، یا سازمان‌های غیرانتفاعی پرداخت شود و شامل پول، وقت، و منابع دیگری که برای حمایت از پناهندگان ضروری است، می‌باشد. در روش اسپانسری دولتی بودجه مورد نیاز از طرف دولت فدرال تأمین می‌شود که هزینه‌های زندگی پناهندگان، اسکان، و دیگر نیازهای اساسی را پوشش می‌دهد. این بودجه از منابع مالی عمومی دولت تأمین می‌شود.

نوع حمایت ارائه شده:

در روش اسپانسری خصوصی حامیان خصوصی موظفند نه تنها هزینه‌های مالی را تأمین کنند، بلکه به پناهندگان در یادگیری زبان، پیدا کردن شغل، و ادغام در جامعه کمک کنند. این فرآیند تعامل نزدیک‌تر و حمایت شخصی‌تر از پناهندگان است. در روش اسپانسری دولتی دولت کانادا خدمات مستقیم مانند کمک‌های مالی، مسکن موقت، آموزش زبان و خدمات یکپارچه‌سازی را از طریق سازمان‌های خدمت‌رسانی محلی فراهم می‌کند.

مدت زمان حمایت:

در روش اسپانسری خصوصی مدت زمان حمایت معمولاً یک سال است، اما می‌تواند بسته به توافق با اسپانسرها متفاوت باشد. برخی اسپانسرها ممکن است تعهدات خود را بیش از یک سال ادامه دهند. در روش اسپانسری دولتی مدت زمان حمایت معمولاً یک سال است، ولی ممکن است در برخی موارد خاص تمدید شود، به‌ویژه اگر نیازهای خاص یا شرایط خاصی وجود داشته باشد.

مسئولیت‌های قانونی:

در روش اسپانسری خصوصی اسپانسرها مسئولیت قانونی و مالی برای حمایت از پناهندگان را بر عهده دارند. اگر اسپانسرها نتوانند به تعهدات خود عمل کنند، ممکن است مجازات‌ها و پیامدهای قانونی برایشان وجود داشته باشد. در روش اسپانسری دولتی دولت کانادا مسئولیت کلی حمایت از پناهندگان را بر عهده دارد و برنامه‌ها و سیاست‌های خود را برای کمک به ادغام و حمایت از پناهندگان پیاده‌سازی می‌کند.

شرایط برای افراد یا گروه‌های پنج‌نفره

گروه‌های پنج‌نفره (Groups of Five) شامل پنج یا بیشتر شهروند یا مقیم دائم کانادا هستند که می‌خواهند به طور مشترک پناهنده‌ای را حمایت کنند. شرایط لازم برای این نوع اسپانسری عبارتند از:

·         تابعیت یا اقامت دائم کانادا: تمام اعضای گروه باید شهروند یا مقیم دائم کانادا باشند و بالای ۱۸ سال سن داشته باشند.

·         توانایی مالی: گروه باید نشان دهد که توانایی مالی برای حمایت از پناهندگان برای حداقل یک سال را دارد. این شامل تأمین هزینه‌های مسکن، غذا، پوشاک، خدمات پزشکی، و دیگر نیازهای اساسی است.

·         برنامه‌ریزی حمایت: گروه باید یک برنامه مشخص برای حمایت از پناهندگان تهیه کند که شامل اطلاعاتی درباره مسکن، خدمات بهداشتی، آموزش زبان، و دیگر خدمات مورد نیاز برای ادغام پناهندگان در جامعه کانادایی است.

·         عدم سوء پیشینه: تمام اعضای گروه نباید سابقه کیفری داشته باشند که ممکن است توانایی آنها برای اسپانسری را تحت تأثیر قرار دهد. 

شرایط برای سازمان‌های توافق‌نامه اسپانسری  (SAH)

سازمان‌های توافق‌نامه اسپانسری (Sponsorship Agreement Holders) معمولاً سازمان‌های غیرانتفاعی، خیریه، یا مذهبی هستند که مجوز ویژه‌ای برای اسپانسری پناهندگان دارند. شرایط لازم برای این نوع اسپانسری عبارتند از:

·         مجوز رسمی: سازمان باید از دولت کانادا مجوز داشته باشد تا به عنوان یک SAH عمل کند.

·         ظرفیت حمایت: سازمان باید نشان دهد که منابع مالی و انسانی کافی برای حمایت از پناهندگان دارد و می‌تواند به تعهدات مالی و غیرمالی خود عمل کند.

·         ارائه گزارش‌های مالی: سازمان باید به‌طور منظم گزارش‌های مالی به دولت ارائه دهد تا نشان دهد که منابع مالی به درستی مصرف می‌شوند.

·         حمایت از شبکه‌های پشتیبانی: سازمان باید دسترسی به شبکه‌های پشتیبانی محلی، از جمله خدمات ادغام، آموزش زبان، و مشاوره شغلی، داشته باشد.

شرایط برای گروه‌های جوامع محلی  (CG)  

گروه‌های جوامع محلی معمولاً گروه‌های کوچکتری از شهروندان یا مقیمان دائم کانادا هستند که تحت حمایت یک SAH به عنوان اسپانسر عمل می‌کنند. شرایط لازم برای این نوع اسپانسری عبارتند از:

·         حمایت یک  SAH: این گروه‌ها باید تحت حمایت یک سازمان توافق‌نامه اسپانسری (SAH) باشند و نمی‌توانند به‌تنهایی عمل کنند.

·         توانایی مالی: گروه باید توانایی مالی برای حمایت از پناهندگان را نشان دهد و باید با SAH برای تأمین منابع مالی همکاری کند.

·         ارائه برنامه حمایتی: مانند گروه‌های پنج‌نفره، گروه‌های جوامع محلی نیز باید یک برنامه حمایتی مشخص برای پناهندگان ارائه دهند.

دیگر شرایط و الزامات مشترک

·         تعهد به حمایت: اسپانسرها باید متعهد شوند که تمام نیازهای پناهنده را به مدت حداقل یک سال پس از ورود به کانادا تأمین کنند.

·         پشتیبانی اجتماعی و عاطفی: اسپانسرها باید آماده باشند تا به پناهندگان در امور اجتماعی، فرهنگی، و احساسی نیز کمک کنند و به آنها در یادگیری زبان، پیدا کردن شغل، و ادغام در جامعه کمک کنند.

·         ارائه مدارک و اسناد: اسپانسرها باید اسناد و مدارک مورد نیاز دولت کانادا را ارائه دهند، از جمله اسناد مالی، برنامه حمایتی، و اطلاعات هویتی.